kwiecień 98 Gdy człowiekowi zbiera się na poezję promienie zachodzącego słońca oświetlają szczyty domów Gdy człowiekowi zbiera się na poezję melodia "Ósmej Wariacji" trafia prosto do serca Gdy człowiekowi zbiera się na poezję błękit nieba staje się otchłanią spokoju Gdy człowiekowi zbiera się na poezję ... Czy siedzisz teraz przy oknie spoglądając na błękit nieba i zachodzące słońce? A do twego serca trafia moja miłość jak "Ósma Wariacja"? Spójrz w głąb siebie. [24.04.1998] * Boję się że już cię nigdy nie zobaczę Dziś jest dzień naszego rozstania choć może nawet o tym nie wiesz Nie chcę odchodzić Nie chcę zakończyć tych czterech miesięcy lat Żyłam, bo ty żyłeś Wystarczyło mi spojrzenie słowo uśmiech Teraz nie mam już nawet tego Jak będę żyć? Nie odpowiadasz [24.04.1998] * Dzwonię W słuchawce głuchy sygnał Co mam robić jeśli nawet ty nie masz dla mnie słów? Znów zostanę sam na sam ze swoją samotnością [24.04.1998] * Co mam zrobić gdy wali się mój świat budowany z taką starannością przez cztery lata? Uporządkowane życie staje się w jednej chwili rozsypanką z kart a przed sobą widzę tylko chaotyczny świat Co się stanie gdy zabraknie tych z którymi chciałam się śmiać płakać być? Boję się samotności 24.04.1998 * Pośród całego życiowego zamieszania pośród miliona codziennych spraw stańmy na chwilę i odpowiedzmy sobie na pytanie: ku czemu dążymy? Jaki sens ma wojna - pogoń za pieniądzem? Dążenie do perfekcji kosztem czystych wartości? Na widok łąki mówisz: “Jakie to piękne.” - i nic nie czujesz wewnątrz siebie Odrzuć zakłamanie Spójrz na świat oczami niewinnego dziecka Gdy wrócisz do miliona codziennych spraw będziesz już innym człowiekiem [25.04.1998] * A jednak stało się inaczej dziś wiem że twój ostatni uśmiech da mi energię do dalszego życia I choć tęsknię jeszcze bardziej za uściskiem twoich ramion dotykiem dłoni spojrzeniem to wiem że teraz każdy dzień będzie spokojniejszy Bo wystarczy mi świadomość że jesteś [28.04.1998] Od autorki: Kwiecień 98 był dla mnie bardzo ciężkim okresem, albowiem kończył pewien etap mojego życia, za którym do tej pory tęsknię - były to na swój sposób najszczęśliwsze lata, jakie przeżyłam. Niestety, nie da się cofnąć czasu...